طراحی نامرئی (نا‌محسوس)

وقتی مثانه کاملا پره، وقت خیلی کمی برای هدر دادن داریم. بنابر این به محض شناسایی سرویس بهداشتی میریم داخل، کارمون رو انجام میدیم، دستامون رو می‌شوریم، خشک می‌کنیم و میاییم بیرون - اونم در کمتر از دو دقیقه.

توی هیچ کدوم از لحظاتی که ما این تجربه رو داریم به طراحی فکر نمی‌کنیم. ما فقط کاری رو که باید، انجام میدیم. بدون هیچ حساسیت، احساس نا امیدی و یا ترسی از عواقبش.

خب حالا بیایید نوار رو به عقب برگردونیم و ماجرا رو با جزییات بیشتری بررسی کنیم.

بازبینی مسئله با دور آهسته

با وجود همه چیزهایی که می‌تونن تمرکز ما رو مختل کنن، اما تابلوی سرویس بهداشتی به اندازه کافی بزرگ و قابل رویته. برای اینکه بفهمیم حالا باید چکار کرد، لازم نیست چیزی رو توی گوگل سرچ کنیم. همین که ورودی رو دیدیم از نشانه‌های واضحی که بالای اون هست می‌فهمیم که کدومش برای آقایون یا خانوم‌هاست. یعنی ما حتی برای یه لحظه هم در این مورد فکر نمی‌کنیم. فقط یک راست میریم تو قسمت سمت چپی.

ما بدون اینکه بخوایم در رو باز کنیم وارد میشیم چون معمولا در ورودی همیشه خودش بازه. اطراف ما رو دیوارهایی فراگرفته که معمولا تا سقف پوشیده هستن و فقط یه پنجره خیلی کوچیک دارن تا ما نیاز نباشه نگران دیده شدن از بیرون باشیم. اگه شانس بیاریم و به ترافیک بر نخوریم، درب هر کدوم از اتاقک‌ها از بالا و پایین یه فضای باز داره تا بتونیم سریع تشخیص بدیم که کسی توش هست یا نه. هر اتاقک حریم خصوصی ما رو هم تضمین میکنه.

بعد از اینکه به آرامش رسیدیم از جامون بلند میشیم، (با کمی فانتزی) درب هیچ چفتی نداره. طراحی نامرئی این چفت رو بر میداره و بجاش یه سنسور مادون قرمز میگذاره که با بلند شدن ما خودش در رو باز می‌کنه. راحت باز میشه و ما میاییم بیرون.

درست روبروی ما یه ردیف شیرآب هست که کنار هر کدوم هم یه ظرف مایع صابونه. همین که دستمون رو زیر نگهدارنده مایع صابون میگیریم خودش به اندازه کافی صابون خارج می‌کنه. بدون اینکه نیاز باشه شیر رو باز کنیم آب هم خودش جریان پیدا میکنه و ما دستامون رو می‌شوریم. دمای آب هم خودش جوری تنظیم شده که ما دیگه نخوایم بهش فکر کنیم.

بعد ما دست‌مون رو می‌گیریم زیر خشک کن که اونم نیاز به هیچ کاری نداره. نه دگمه‌ایی هست که بخواییم فشارش بدیم و نه چیزی که دمای باد رو تنظیم کنیم. تنها کاری که باید بکنیم اینه که دستمون رو بگیریم زیرش تا خشک بشه.

طراحی نامرئی چیکار کرده؟

حالا همه این تجربه‌ایی که ما داشتیم رو بررسی کنید و ببینید که چقدر موثر و جالب بوده. ما بدون اینکه بخواییم به این فکر کنیم که هر قسمت از این ماجرا چطور اتفاق افتاده خیلی راحت و در یک زمان کوتاه رفتیم و کارمون رو انجام دادیم. تازه توی مصرف مایع صابون، آب و کاغذ توالت هم خیلی بهینه‌تر عمل کردیم.

البته من سرویس بهداشتی طراحی نمی‌کنم، ولی می‌تونم تصور کنم که چه نیاز‌هایی داره. به عنوان مثال توجه به فرهنگ، بودجه موجود، منابع انرژی، طول عمر مواد ساختمانی، کنترل هدر رفت آب و یه چیزایی شبیه این رو در نظر می‌گیرم. بعدش در نهایت چیزهایی مثل امنیت کاربران و نگهداری مطرحه.

فقط یه لحظه تصور کنید که کاربرا بدون نیاز به فکر کردن بتونن از وب‌سایت شما استفاده کنن.

مخلص کلام و منظور من اینه: چون یه نفر کارش رو دست انجام داده، من دیگه لازم نیست به این فکر کنم که چطور میشه از سرویس بهداشتی استفاده کرد. من فقط روزانه دارم چندین بار بکارش می‌گیرم. حالا فقط به این فکر کنید که وب‌سایت شمام همینطوری کار کنه.