زود بیا، زود برو
چند سال پیش مطالعاتی در مورد روند ها و ترند ها صورت گرفت. این مطالعات نشون میداد که هر چیزی که خیلی سریع رشد کرده و ترند شده، به همون سرعت هم از روی زبون‌ها افتاده.
برداشت من از این ماجرا: کسانی که به سرعت میرن دنبال ترند‌ها، پذیرندگان آغازین بی ثبات و دمدمی مزاج هستن. این دسته از آدم‌ها خیلی مستعد کنار گذاشتن چیزهای جاری و رفتن سراغ چیزهای جدید هستن.
یه جور دیگه هم میشه بهش نگاه کرد: اگه میخوایید برای مدت طولانی در صحنه رقابت باشید، یا باید همیشه یه چیز جدید و آماده عرضه به این پذیرندگان آغازین همیشه ناراضی داشته باشید، یا به فکر روش‌های هوشمندانه فروش به سایر بخش‌های بازار باشید.
میدونم که دارم در مورد یه چیز خیلی بدیهی حرف میزنم، اما چرا با این وجود هنوز ما این موضوع رو نادیده میگیریم؟ ما همه پول و سرمایه رو صرف جذب کردن پذیرندگان آغازین میکنیم در حالی که مدام میگیم میخواییم برندمون برای سالها پایدار بمونه.
در این مورد نظری دارید؟
شبکه‌های اجتماعی جای بهتری هستن.