نگاه صعودی یا نزولی
توی بیمارستان‌ها ۵٪ فعالیت‌ها صعودی (اونهایی که بخیه میزنن) و ۹۵٪ نزولی هستن (پیشگیری از عفونت، رعایت قوانین، امضای فرمها و …). بیشتر کسانی که توی بیمارستان‌ها هستن قرار نیست چیزی که شما می‌خوایید رو بهتون بدن (یعنی بهتر شدن)، بلکه فقط مراقب هستن اوضاع بدتر نشه. در مقابل توی یه کنسرت یا شوی هنری ۹۵٪ تلاش‌ها واسه اینه که شما رو با یه چیز جذاب شوکه کنن و فقط ۵٪ تلاش میشه تا اتفاقی بدی نیفته، دمای فضا مناسب باشه یا موقع راه رفتن چیزی روتون نریزه.
سازمانی که شما توش کار می‌کنید چطوره؟ آیا تمرکزتون روی اینه که چیز بدی اتفاق نیفته و روزتون خراب نشه، یا اینکه یه اتفاق خوب بیفته و روز خودتون و مشتریان پر از رضایت و خوشحالی باشه؟
یه رستوران تازه تاسیس متکی به اینه که سبزیجات و مواد غذایی تازه تهیه کنه، یه فست فود زنجیره‌ایی بزرگ حمل رایگان داره به همه نقاط کشور. یکی شرایط ناپایداری داره اما صعودیه، یکی شرایط قابل پیش بینی و نزولی.
این یه قانون اجتناب‌ناپذیره: سازمان‌ها به موازات اینکه بزرگ‌تر و موفق‌تر میشن، تمرکزشون از تلاش برای تولید رضایت و لذت میره به سمت کاهش و پیشگیری از خطر.
در این مورد نظری دارید؟
شبکه‌های اجتماعی جای بهتری هستن.