توهمات آماتوری
خوشبختانه همه ما یک روزی آماتور بودیم. دنیای آماتوری یک دنیای پر از توهمه. آماتورها عاشق زدن حرفهای گندهتر از دهنشون هستن. آماتورها میتونن از کاه کوه بسازن. میتونن پدیدهها رو خیلی جدیتر از چیزی که در واقعیت هستن بگیرن. باید خوشحال باشیم که آماتور بودیم و آماتورها وجود دارن چون فقط یه آماتور جرات عبور از مرزها رو داره. چون توهم ترس رو از بین میبره.
مثل هر دوران دیگهایی آماتوری هم عمری داره. بسیاری از این دوره عبور کردن و بعضی هنوز آماتورن. اما اونهایی که هنوز آماتور هستن دو دستهان:
-
دسته اول مثل اکثریت در حال گذار هستن. بالاخره یک روزی عبور میکنن و حرفهایی میشن.
-
دسته دوم اما به توهم آماتوری مثل یک داروی مخدر اعتیاد پیدا کردن. نه تنها عبور نمیکنن بلکه به خاطر لذتی که این توهمات به همراه داره هر روز درش غوطهورتر میشن.
متاسفانه هر روز شاهد بیشتر شدن تعداد دسته دوم هستیم.
در این مورد نظری دارید؟
شبکههای اجتماعی جای بهتری هستن.