آواز دهل

• • 158 کلمه

بشر برای اولین بار تونست از یک سیاهچاله عکس بگیره. این کار بزرگیه و حتما تاثیر مهمی در علم نجوم خواهد گذاشت تا بتونیم شناخت بهتری نسبت به کیهان و جهان‌هایی داشته باشیم که گاهی میلیون‌ها سال نوری از ما فاصله دارن.

اما در کنار این ذوق، زمینی که بشر داره روی اون زندگی می‌کنه به خاطر همین خواست بی‌نهایت‌اش در حال از بین رفتنه.

این ماجرا یک شگفتی یا اتفاق نادر نیست، بلکه چیزیه که مدام توی کسب و کارها هم اتفاق میفته. سازمان‌ها همیشه به «آینده» به شکل غیرمعقولی بیشتر از «حال» توجه می‌کنن.

«چیزهایی که قراره بدست بیاریم از چیزهایی که بدست آوردیم جذابترند.»

ما بیشتر پول و منابع رو برای رسیدن به مزایای رقیب، تبدیل شدن به چیزی که دیگران هستن، لمس کردن آینده‌های دور، گرفتن سایر بخش‌های مجهول بازار و … صرف می‌کنیم. چون چیزهایی که الان داریم اغلب بی‌ارزش به نظر می‌رسند و چیزهایی که باید داشته باشیم بسیار ارزشمندتر.

در این مورد نظری دارید؟
شبکه‌های اجتماعی جای بهتری هستن.