شجاعت
مسابقه هوش برتر چند سالیه که برگزار میشه و هر دوره هم عده‌ایی که واقعا از هوش بالایی برخوردار هستن شرکت میکنن. من این مسابقه رو هم پارسال و هم امسال دنبال کردم تا ببینم کی برنده رقابت میشه.
امسال (همین چند روز پیش) وقتی مسابقه تمام شد، به این فکر میکردم که چند نفر دیگه با همین هوش بالا ممکنه اطراف ما وجود داشته باشن؟ کسانی که به هر دلیل نتونستن توی این مسابقه شرکت کنن و برنده بشن. بعیده بشه گفت که قطعا تنها افراد باهوش همین چند نفر توی مسابقه هستن. حتما اطراف ما هم هست.
اما اگر این مسابقه روکنار بگذاریم، چرا شاهد موفقیت مشهود و واضح این افراد باهوش در عرصه‌های مختلف زندگی نیستیم؟ چرا فینالیست‌های مسابقه هوش برتر هرکدوم مدیران سازمان‌های موفق و بزرگ، صاحبان ایده‌های ناب، سلبریتی‌‌های سرشناس، هنرمندان بزرگ، قهرمانان ملی یا از این دست آدمهای الگو نیستن؟
وقتی به ساختار سازمان‌ها نگاه می‌کنیم میبینم این افراد باهوش نیستند که جایگاه‌های بهتری دارند، بلکه اونهایی هستن که شجاع‌ترن. حتی در بازار هم کسب‌و‌کارهای پیشتاز اونهایی هستن که شجاعت بیشتری دارن.
ما به هوش بیش از حد متکی هستیم. درحالیکه این سازمان‌ها و افراد شجاع هستن که مرزها رو جابجا میکنن.
در این مورد نظری دارید؟
شبکه‌های اجتماعی جای بهتری هستن.