تماشاچیان دیجیتالی
خطیب نماز جمعه باید بتونه ۷۰٪ کسانی که برای نماز رفتن رو به پرداخت مبلغی برای کمک ترغیب کنه.
یه گروه پاپ ممکنه بتونه ۲۰٪ از کسانی که به کنسرتشون اومدن رو به خرید تیشرت یا یه محصول جانبی خودشون ترغیب کنن.
یه موزیسین خیابانی شاید بتونه ۱۰٪ از مردمی که دارن تماشا میکنن رو به پرداخت مبلغی تشویق کنه.
یه وبلاگ نویس ممکنه ۲٪ از خوانندههاش رو به خریدار یه کتاب تبدیل کنه (که البته جای تاسف داره).
و یه کاربر فعال توییتر با صدها دنبالهرو اگه بتونه باعث بشه ۱٪ از مخاطبینش روی یه لینک کلیک کنن و چیزی بخرن خیلی شانس آورده.
هرچه تعهد کمتر باشه، تبدیل هم کمتر میشه. لایک،فیو و چیزهایی مثل این اعدادی هستن که خیلی سریع رشد میکنن و نیاز به تعهد ندارن. در حالیکه تعهد جوهر تبدیله. مشکل تعهد اینه که ترسناکه. ما فقط کلیک میکنیم و رد میشیم.
وقتی قطار خیلی سریع حرکت میکنه، توجه کردن به بیرون سختتر میشه. اگه مدام فقط دارید تلاش میکنید عدد تماشاچیان دیجیتالی خودتون رو افزایش بدید (کسانی که تعهد خیلی کمی به شما دارن)، خیلی بعیده بتونید نرخ تبدیلی داشته باشید که دلتون میخواد.
در این مورد نظری دارید؟
شبکههای اجتماعی جای بهتری هستن.