این کفش نیست که تنگ میشه

• • 140 کلمه

احسان تمیس اخیرا نوشته:

«پایم درد می‌کرد. یعنی کفشم مال پارسالم بود و تنگ شده بود. هر چند کفش تنگ نمی‌شود و پا بزرگ می‌شود؛ ولی آدم چون خودش را نمی‌بیند، تقصیر را گردن چیزهای دیگر می‌اندازد.»

ماجرای غفلت ما اما بزرگتر از این حرفهاست. بازار هر روز در حال تغییره و ما نیازها، نوآوری‌ها، رقبا و محدودیت‌های جدید رو نمی‌بینیم. هرچه نیازهای مشتری‌های ما بزرگ‌تر میشه ارزش‌هایی که قبلا تولید کردیم کمرنگ‌تر میشن.

ما خیلی دوست داریم در جریان عقب افتادن از بازار هر چیزی غیر از تلاش،‌ تصمیمات و اشتباهات خودمون رو مقصر جلوه بدیم. البته این کار رو اغلب ناآگاهانه انجام میدیم.

در این مورد نظری دارید؟
شبکه‌های اجتماعی جای بهتری هستن.